Barbeel

De Barbeel Barbus barbus is een vis die tot 1 m lang kan worden.

Het is een bodemvis, die koele, heldere, snelstromende, zuurstofrijke rivieren met een grindbodem bewoont.
Hij vormt soms grote scholen.

Hij wordt gekenmerkt door vier vlezige baarddraden met tastcellen rond de bek. Hij heeft een lang rolrond lichaam. Deze vis deponeert de eieren op de bodem. Het voedsel bestaat uit insectenlarven, kreeftachtigen, wormen en slakken, detritus, draadalgen en kleine visjes. Barbelen paaien van mei tot juli.

De kuit en de lever van deze vis blijken giftig te zijn voor de mens.

Deze soort is zeer gevoelig voor detergenten. Vervuiling, kanalisaties en ontgrindingen zijn alle bedreigingen. Voor het behoud van deze vis moeten stuwen weggewerkt worden, alsook barrières naar ondiepe paaiplaatsen.
De toegenomen vervuiling en het verlies aan fysische kwaliteit hebben in het recent verleden geleid tot het verdwijnen van het merendeel van de Barbeelpopulaties. Kanalisatiewerken en ontgrindingen van de Maas en zijn zijriviertjes vormen nog steeds een bedreiging.

Het herstel van uitgestorven Barbeelpopulaties in vroegere vindplaatsen is enkel mogelijk na de sanering van de vervuilingsbronnen en van de teloor gegane fysische kwaliteit. Bovendien zal een vrije verbinding tussen de Maas en haar zijrivieren dienen hersteld te worden (migratiebarrieres overbrugbaar maken voor voortplantingsmigratie). De vraag is of deze overbruggingen voldoende zullen zijn, vermits stuwen hoe dan ook het natuurlijk verval en verloop van een rivier verstoren.

Een volledig vangstverbod is op zijn minst aangewezen. Vissers zijn namelijk in staat om grote delen van de jaarlijkse productie af te vangen.