Keizersmantel

De Keizersmantel Argynnis paphia behoort tot de parelmoervlinders. Hij komt voor in bosranden, open plekken in bossen. Bomen en groepen viooltjes zijn voor deze soort van belang.

Het is een opvallende vlinder die, waarschijnlijk ten gevolge van de klimaatwijziging, de laatste jaren weer meer wordt gezien in Vlaanderen.

De vlinder heeft een lengte tot 39 mm en een vleugelspanning tot 8 cm. Hij is bij ons te zien van juni tot augustus.
Het is de grootste parelmoervlinder van West- en Midden-Europa. Het mannetje heeft zwarte banden (geurstrepen) op de voorvleugels. Het vrouwtje is geelbruin en heeft donkere vlekken. De onderkant van de vleugels van beide geslachten draagt een zilveren zweem.

De volwassen vlinders bezoeken algemene planten (zoals Braam, Koninginnekruid en distelsoorten). De mannetjes zuigen ook op natte bospaden en aan dierenmest.

De vlinders zitten het grootste deel van de tijd in de boomtoppen. Het mannetje voert voor het vrouwtje een baltsvlucht uit. De eitjes worden in de buurt van viooltjes gelegd op boomstammen in spleetjes of op mossen. De eitjes worden niet op de viooltjes zelf gedeponeerd.

De jonge rupsen, die bruin en gestekeld zijn met roodachtig bruine doornen, en twee gele lengtestrepen op de rug dragen, overwinteren op boomstammen van eind juli tot in april van het daaropvolgende jaar.

Na deze overwintering gaan de rupsen op zoek naar viooltjes (vooral het Ruig Viooltje, Bleeksporig Bosviooltje en Hondsviooltje). De grijsbruine poppen zijn uitstekend gecamoufleerd. Er is één generatie per jaar.

Het verdwijnen van viooltjes en het dichtgroeien van bossen vormen bedreigingen.

Deze vlinder heeft nood aan grote bossen met voldoende open plekken en met mantelzoomvegetaties aan de bosranden. Het creëren van kapvlakten en het verbreden van paden in bossen gecombineerd met een gefaseerd maaibeheer aan de bosranden zorgen voor een ideale biotoop voor deze soort.

Viooltjes aan de voet van grote bomen zorgen voor een mogelijke ei-afzetting. De vlinder is een goede vlieger, zodat geschikte gebieden kunnen worden bereikt.