Nitraat






Nitraat is indirect giftig voor de mens, aangezien het kan omgezet worden in nitriet dat giftig is voor de mens (vooral voor baby’s), aangezien het zuurstoftransport in het bloed in het gedrang kan komen.

Een teveel aan nutriënten zoals fosfor- en stikstofverbindingen (zoals bijvoorbeeld nitraat) in oppervlaktewater kan eutrofiëring (explosieve groei van waterplanten en voornamelijk microscopische wieren of algen) veroorzaken. Hierbij is fosfor wel eerder een beperkende factor voor algenbloei dan stikstof.

Een massale ‘algenbloei’ of ontwikkeling van eendekroos heeft een negatief effect op de waterkwaliteit: het doorzicht vermindert (jagende vissen zien hun prooi niet meer, ondergedoken waterplanten krijgen onvoldoende licht) en ’s nachts kunnen zuurstoftekorten optreden (terwijl er zich overdag oververzadiging kan voordoen). Bij het afsterven van de wierbiomassa zal de (bio)chemische zuurstofvraag van het water sterk stijgen, waardoor de zuurstofconcentratie van de waterloop daalt.

Door de intense opname van koolstofdioxide (CO2) als gevolg van het fotosyntheseproces bij de algengroei, kan het bufferend vermogen van het water uit balans raken. Hierdoor kan een gevoelige stijging van de pH optreden (tot pH > 9). Bij een dergelijk hoge pH wordt een belangrijk deel van het vrij onschadelijke ammonium omgezet in het zeer giftige ammoniak.