VaalKokerbeertje

Het Vaal Kokerbeertje Eilema caniola is een nachtvlinder die tot vóór 2008 heel zeldzaam in Vlaanderen voorkwam. Deze vlinder heeft in korte tijd zijn areaal vanuit Zuid-Europa in noordelijke richting uitgebreid.

In 2014 werd deze soort ook in Zeeland (Nederland) gezien. De klimaatverandering kan een verklaring zijn voor het oprukken naar noordelijker gelegen gebieden. Deze vlinder, die behoort tot de familie van de spinneruilen, onderfamilie van de beervlinders, kan massaal op gevels en in woningen optreden in het rupsstadium of op bijvoorbeeld huiszolders als vlinder.

In 2008 werd de soort plaatselijk massaal in onder meer Kuurne en Harelbeke (Vlaanderen) aangetroffen, ook binnenshuis. In de rand hiervan merken we op dat het plaatselijk en massaal optreden zeer waarschijnlijk te wijten was aan een incidentele introductie.

Deze vlinder is als volwassen dier volkomen onschadelijk. Hij vliegt vanaf begin mei tot begin juli. In de tweede helft van augustus volgt een tweede generatie. De rupsen leven van september tot juni en kunnen wel voor enige hinder zorgen. Ze voeden zich hoofdzakelijk met mossen, korstmossen en algen, die op een stenige ondergrond zoals daken en muren groeien. Voorbeelden van voedselplanten zijn Zilvermos Bryum argenteum en Protococcus-groenalgen. Oude muren in een stedelijke omgeving zijn een geliefd biotoop. Uitzonderlijk voeden ze zich ook met Gewone Rolklaver Lotus corniculatus.

De rupsen zijn heel mobiel en kunnen door spleten, kieren en open vensters in huis binnen raken. In de natuur verpoppen ze onder stenen. Binnen zoeken ze naar vochtige en beschutte plaatsen om te verpoppen. Bij gevoelige mensen kunnen de rupsen allergische reacties veroorzaken. Men kan deze rupsen manueel opruimen of opvegen. De soort is warmteminnend en heeft warme jaren nodig om zich te kunnen ontwikkelen.