Vismigratieloop

Tal van hindernissen zoals duikers, stuwen, watermolens, sluizen en bruggen verdelen het waterlopennetwerk in aparte trajecten, zodat de doorgang voor vissen op hun zoektocht naar potentiële paaiplaatsen verhinderd wordt.

Een vismigratieloop is een gegraven omleidingsgeul die zowel stroomopwaarts als stroomafwaarts van bijvoorbeeld een stuw in een rivier wordt aangelegd om de migratie van vissen mogelijk te maken. Er wordt gebruikt gemaakt van V-vormige constructies die trapsgewijs worden gelegd met een maximaal hoogteverschil van 12 cm om overbrugbaar te zijn voor vissen.

Tal van vissen (onder meer Paling, Beekforel, Vlagzalm, Barbeel, Sneep, Kopvoorn, Serpeling) migreren tijdens hun levenscyclus tussen zoet en zout water.

Naast de verbetering van de water- en de structuurkwaliteit van de waterlopen is de vrije vismigratie zeer belangrijk om tot een gezonde visfauna in Vlaanderen en Nederland te komen. Gemalen, stuwen, sluizen en waterkrachtcentrales hinderen de trek van vissen.

Een goed viswaterbeheer vereist ook een goede verhouding tussen hengelzones en rustige vegetatierijke zones waar vissen zich kunnen terugtrekken en paaien.