NATUURLEXICON


Plaagmier   

Lasius neglectus


De Plaagmier Lasius neglectus is een exoot die stilaan andere mierensoorten verdrijft, vooral van bomen met bladluizen.

Deze geelbruine mier met een grootte van ongeveer 3 mm, is afkomstig uit Aziatische steppegebieden en zou vooral via antropogeen transport van stadscentrum naar stadscentrum worden overgebracht.

De hoofdoorzaak van de introductie is blijkbaar vooral het transport van bloempotten, potaarde en plantenmateriaal naar botanische tuinen en plantenexposities. Omstreeks 2002 werd deze mier ook in de stad Gent (Citadelpark) ontdekt. Ondertussen komt deze mier ook al in Nederland (Leiden, Maastricht) voor.

In de microhabitats waar deze invasieve soort zich kan vestigen, verarmt deze soort de fauna tot een één-soort-mierenfauna en worden enorme nesten gevonden. Deze drang tot het overheersen van allerlei antropogene milieus werd ook elders in Europa waargenomen. Elders in Europa zijn er ook reeds meldingen van deze mier in natuurlijke habitats met alle gevolgen van dien.

In stedelijke milieus worden grasperken, stenen, voetpaden, open zandplekken en betonnen wegen als nestplaatsen gebruikt. Op sommige plaatsen bestaat het nest uit een 10 tot 20 meter lang aaneengesloten superkolonie. Nieuwe introducties kunnen mogelijks plaatselijk de Vlaamse inheemse fauna op bepaalde plaatsen bedreigen.

Deze mier lijkt zeer sterk op de Buntgrasmier Lasius psammophilus. De ecologie van de Plaagmier verschilt wel, gelet op de nestplaatsen en de grootte van de nesten.  

Inheemse mieren leven in eerder beperkte kolonies met 1 koningin, waarbij zelden soortgenoten uit naburige nesten worden geduld. Bij de Plaagmier schakelen verschillende nesten aaneen tot superkolonies die tientallen koninginnen kunnen tellen, wat zorgt voor een zeer snelle toename van de individuen. Een nest kan zich over 10 tot 20 vierkante meter uitstrekken.

Omdat de Plaagmier, net zoals andere mieren, bladluizen beschermt en onderhoudt, kan het grote aantal individuen van deze soort wel zorgen voor zware schade aan de plantengroei.  

De bruidsvluchten ontbreken meestal. De paring vindt namelijk plaats binnen het nest.

De soort blijkt bestand te zijn tegen koude winters.

In Frankrijk zijn gevallen gekend van Plaagmieren die in zo grote getale in huizen opdoken, dat ze elektrische leidingen vernielden en zo kortsluiting veroorzaakten.  

De Plaagmier staat gekend als bijzonder “agressief” tegenover andere mierensoorten. Dit gegeven dient te worden genuanceerd: de Plaagmier neemt veel sneller beslag op voedselbronnen en nestplaatsen, mede door de grote aantallen individuen. Echte agressie in de zin van het woord (vechten tegen andere mier-soorten) wordt zelden waargenomen.  

Deze mier geeft geen pijnlijke beten.   


Home