NATUURLEXICON
Poelkikker
Pelophylax lessonae
De Poelkikker Pelophylax lessonae is één van de drie soorten van zogenaamde “groene kikker”-
De twee andere soorten zijn de Meerkikker Pelophylax ridibundus en de Bastaardkikker Pelophylax esculenta.
De verschillende soorten zijn zeer moeilijk van elkaar te onderscheiden.
De Poelkikker blijkt in Vlaanderen algemeen te zijn in mesotrofe wateren in de provincies Antwerpen en Limburg. Hij komt ook voor in enkele heiderelicten in West-
Deze kikker wordt 4 tot 6 cm groot. De rugkleur is meestal grasgroen met een helgroene middenstreep. De achterzijde van de dijen is groengeel tot oranje met zwarte vlekken. De kwaakblazen van het mannetje zijn wit gekleurd.
Deze kikker is gebonden aan voedselarme milieus zoals vochtige heidevelden, laagveengebieden en voedselarme moerassen. Als voortplantingsplaatsen wordt gebruik gemaakt van vennen, grachten, poelen, kleine vijvers die mesotroof of oligotroof water bevatten.
Deze plaatsen moeten zonbeschenen zijn en minstens tot eind augustus water bevatten.
Vanaf mei tot half juni maakt deze kikker een 2 tot 3 seconden durend raspend kwaakgeluid.
De eiklompen kunnen aangetroffen worden vanaf half mei tot eind juni. Ze bevinden zich meestal net onder de waterspiegel, tussen waterplanten en op een afstand van de oever.
Van half juni tot eind augustus worden de larven gezien. Deze bereiken meestal een lengte van 4 tot 8 cm.
Vanaf half augustus metamorfoseren de larven.
Buiten de voortplantingsperiode verblijft de Poelkikker veelal in oeverzones of in de onmiddellijke omgeving van de wateren. Soms wordt hij opgemerkt in nabijgelegen beboste terreinen. Van half juni tot eind augustus worden de larven gezien. Vanaf half augustus metamorfoseert de kikkerlarve.
Buiten de voortplantingsperiode verblijft de Poelkikker veelal in oeverzones of in de onmiddellijke omgeving van de wateren. Soms wordt hij opgemerkt in nabijgelegen beboste terreinen.